dokunmak istiyorum
yýldýzlara bakýyorum gök yüzünde
karanlýðýn gece süslemeleri gibi
en parlak olaný gözlerime takýlýyor
adýný koyduðumuz kutup yýldýzý
insana bazen
yalnýzlýðýný hatýrlatýr geceler
bir yýldýz sanýrsýn kendini
oradan oraya uzanan
ruh halime göre ya çok parlaktýr ya da ýþýðý sönük
gök yüzüne bakmak çok uzaklara götürür bizi
mananýn en uçsuz bucaksýz mesafesidir feza
ellerde ona uzanýr
türlü niyaz ile zaman zaman
kendine göre ýssýz
sessiz
melodisini dinletir bize
sonsuzluk senfonisi
yeryüzünün tüm aðýrlýðýný savururuz gözlerimizle
ozaman gök yüzüne
insanýn içinde
hep bir darðýnlýk vardýr
insanýz bize dünya nekadar geniþ olsada dardýr
çünki dünya ile insan arasýnda
hep belli mesafe vardýr
biz hayatýn bütün renklerini seviyoruz
sevgi gönül göz hizasý kadardýr
bedenimin öldüðü gün
beni yýldýzlara gömsünler
en parlak olan gecede
bilsinlerki kabuðumun çatladýðý gün ben ölümsüzüm