Çobanın Ağıdı

Fýrtýnalar talan ederken
Yýkýk þehirlerimi
Bir merhabaydý
Yakan sessiz yüreðimi

Nemli gözlerim, düþerken ellerine
Yorgun ayak izlerim
Suskun
Ve
Durgundu gözlerinde

Yitik þehirlerimin uzaklýðýnda
Kaybolan sevdamýn
Konakladýðý taþ kovuklarýnda
Islanýrken bedenim
Sana olan susuzluðum
Çobanýn
Aðýtlarýnda yankýlanýyordu

Sert poyraz eserken kýraç ovalarda
Yokluðuna dökülüyordu buðday baþaklarý
Ve
Sesin kulaklarýmda çýnlýyordu

Kayýp hayalin düþerken gözlerime
Yüreðim susuyordu uzanamadýðým
Kýnalý ellerine

Firari yaþanmýþlýklarým üryan gecelerime hapsoluyor
Yarýna ekeceðim umutlar
Kýzýl akþamlarda sonlanýyordu

Her güneþ batýmý
Hüznüm yüreðimde demleniyor
Ve sensizliðe akýp giden umutlarým
Yarýnýmda konaklýyordu

Türküler söylenirken yalnýz gecelerimde
Koklayamadýðým saçlarýna
Yýldýzlar bensiz asýlýyor

Asýlýyordu gözlerin
Sensiz ve yalnýz gecelerime asýlýyordu

Sosyal Medyada Paylaşın: