Her aşığın kanı yerde kalır
Aþýðýn bana yaþattýðý sokak sokak boynuma taktýðý tasma!
Garibim uykulardan uyanacak,sahibini ýsýracakta...
Kýrk güne varmaz taþýdýðým zehir,diþimde,damaðýmda
Sen dolandýkça vucuduma,sen sen sen tüyü bitmemiþ yetim,çelik pençeli yosma!
El kaldýramadým,dil sivrilmedi bir mýzrak gibi,mezarýný deþip içinin hilekar yüzüne
Bir hind bile olamadým,emir buyuramadým vahþi nefsime!
Allah’ýn bir kuluyum divanelik düþtü benim sarhoþ göðsüme
Var git dedim yolcu,baþladýðýný bitir,çevir hançeri tersine!
Kim kimin hakkýndan gelecek,þarap dolu kupalarýn sahibi
Zafer naðralarý atan,vikinglerin dilberi
Sen öyle haris öyle cadý öyle münezzeh bir deli
Günahýný boynuma alýrým,þimdi desen,gel beri!
Uzak dur ey aþk,akla karayý çarpýþtýran,uzak!
Dur! gitme onu da denedim,çölde vaha yarin yanaðýnda bir sim gibi
Çölde yaþamak öyleyse cemalinde,en kahreden tuzak
Bu tuzak bizim göðüslerimizi kabartan bir ödül,bir þeytan bir melek bir deccal gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.