Gül-i rana
Gül-i ranasýn bana, el-aman ey sevgilim.
Bir bûse-i cân bahþet, dîldâr-ý cefakârým.
Deli divane oldum, kalmadý hiç mecalim.
Bî-habersin yârinden, inan ki tövbekârým.
Nev-bahârým olmuþtun, bülbül-i þeydâ ettin.
Bu þehr-i Ýzmir artýk, usandý isyanýmdan.
Çeþm-i giryaným oldun, yehm ilen söyler ettin.
Ýçmeden sermest oldum, soldum derd-i aþkýndan.
Nâr ile pürdür sevda, aþk od’una yanmýþým.
Derviþ oldum âlemde, mecruh yüreðim kanar.
Ne nasihat kâr eder, ne ben, ben de kalmýþým.
Tasa ben de, gam ben de, içim yanar ahuzâr.
Rahatsýzlýðým nedeniyle siteye her zaman giremiyorum, yorum yapamýyorum, yorumlara cevap veremiyorum. Beni tanýyan, tanýmayan yorum yapan yapmayan tüm dostlara selam olsun...Baðýþlayýn dostlar inþallah iyi olduðumda yine sayfalarýnýzda olacaðým, saygý ve sevgi ile Berat kandilinizi de kutluyor, hayýrlara vesile olmasýný diliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.