BU MEMLEKET BENİMDİR DİYEMEZSİN

Gökyüzüne yýldýzlarý dikmeden
Bayraðýmý tüm cihana çekmeden
Namertlerin taþ kalbini sökmeden
Bu memleket benimdir, diyemezsin

Köpeklere derslerini vermeden
Ölülerini bu topraða sermeden
Davul gibi derilerini germeden
Bu memleket benimdir, diyemezsin

Daðda, sular ayaðýna dolmazsa
Þerefsizlerin dikenleri solmazsa
Ayla yýldýz, akþamleyin olmazsa
Bu memleket benimdir, diyemezsin

Türk doðdum, Türk ölürüm demeden
Vatan için, zehir zýkkým yemeden
Günlerini ay, aylarýný yýl bilmeden
Bu memleket benimdir diyemezsin

Bayrak için, düþmanlarý taþlamadan
Vatan için, kurtuluþa baþlamadan
Kaynar suyla, yaralarý haþlamadan
Bu memlelet benimdir diyemezsin

Þehadetin destanýný dinlemeden
Kurþun yiyip, siperinde inlemeden
Karþýndaki haydutlarý mimlemeden
Bu memleket benimdir diyemezsin

Elbet varacaktýr bu illet sonuna
Düþersen eðer, bu kahpe oyuna
Bayrak elde gidemezsen yoluna
Bu memleket benimdir diyemezsin

Ay’ýn ile yýldýzýna kurban olayým
Ellerimle dünyalarý sana sunayým
Demezsen, kötülerin karþýsýnda durayým
Bu memleket benimdir diyemezsin...

Gürkan ÇÝL(2004)
Sosyal Medyada Paylaşın: