yanýnda kendimi çok mutlu hissederdim
ne bileyim
durduramadýðým bir hoþluk kaplardý içimi
dýþýmý unuturdum
dünyada yaþadýðýmý fark etmezdim
yakýnlýðýnda geçen zaman beni hapsederken
sana duvar duvar
yanýnda kendimi deðerli kalp görürdüm
zahmet çekmeden örerdim sevgiyi
tadardým þarabý dudaklarýndan
zaten dudaklarýný öpünce gözlerime
beliren her þey rengarenk dururdu
ve bizi seyretmekten akan sular kururdu
yanýnda kendimi atlý prens sanýrdým
ne giysen yakýþýrdý güzelliðine
ne konuþsan tatlý çýkardý dilinden
ne yapsan en uygun davranýþ kabul ederdim
hareketlenmen bol berekete
yürüyüþün çoðalan bir nimete ev sahipliðiydi
susman bile baþlý baþýna büyük þiirdi