Nâmýk Kemâl Sonerʻi, görünce hemen sordu:
,,Bu sarý civân da kim?” Ýkbâl birazcýk durdu
,,Þey efendim! Bu civân, þâir Soner Çaðatay”
,,Þiirle iþtigâli, takriben on dört ay”
,,Üstâdým! Þâir Soner, þiiri býrakýyor”
,,Parlak istikbâlini, açýkcasý yakýyor”
,,Niçin evlâdým niçin?” Diyerek sordu Kemâl
Soner: ,,Þiirimizde, âþikârdýr izmihlâl”
,,Bu benim çok zoruma, gidiyor þâir Kemâl!”
,,Bu millet, çoktan demiþ, þiire bir hoþçakal”
,,Þimdiki þiir sanki, kelimelerle yama”
,,Yazan kalemin aðzý kliþeyle yalama”
,,Kelimeler rastgele, diziliyor mýsraya”
,,Þiir kalmýþ tamamen yazý ile turraya”
Sessizliðini bozdu, az konuþan Abdullah:
,,Cevâmiʻul-kelimdi, Hazreti Rasulullah”
,,Az konuþurdu ama; öz konuþurdu rasûl”
,,Þâir de þiirinde, az konuþmakla mesûl”
,,Ýsâbet buyurdunuz” dedi Yunanlý Nevres
,,Buna misâl olarak, þu þiir herkese bes”
*******************************
GÜL YAÐINI ELLER SÜRÜNÜR (Nevresʻe ait)
Senden bilirim yok bana bir fâide ey gül!
Gül yaðýný eller sürünür çatlasa bülbül
Etsem de abesdir sitem-i hâra tahammül
Gül yaðýný eller sürünür çatlasa bülbül
Ellerle o zevk etdi ben âteþlere yandým
Çekdim o kadar cevr ü cefâsýn ki usandým
Derlerdi kabûl etmez idim þimdi inandým
Gül yaðýný eller sürünür çatlasa bülbül
Senden güzelim çâre bana katʽ-ý emeldir
Etsen dahi ülfet demem ellerle haleldir
Agyâr ile gezsen de gücenmem ki meseldir
Gül yaðýný eller sürünür çatlasa bülbül
Gördüm açýlýrken bu seher gonçeyi hâra
Sordum n’ ola cevr ü cefâ bülbül-i zâra
Bir âh çekip hasret ile dedi ne çâre
Gül yaðýný eller sürünür çatlasa bülbül
Bî-gâne edâdýr bilir ol âfeti herkes
Ümmîd-i visâl eyleme andan emelin kes
Bî-hûde yere âh u figân eyleme Nevres
Gül yaðýný eller sürünür çatlasa bülbül
*******************************
Kemâl de alkýþladý Nevresʻi hayranlýkla
Etraftaki insanlar, dinledi þaþkýnlýkla
,,Ýþte hakiki þiir!” diye haykýrdý Kemâl
,,Ýnci gibi cümleler, câmidir bin cemâl”
,,Hüdâ efzûn ede ikbâl ü ömrüm kim medîhinle”
,,Maânî-sencdir evzâný tab-ý nükte-pervâzýn”
Beytini inþâd etti, sözün ardýndan Nevres
Soner: ,,Üstâd, beytiniz hakikaten de enfes”
Abdullah: ,,Ölçülüdür, kelâmý nüktedânýn”
,,Bu da hediyesidir, bana yüce Hüdâʻnýn”
Soner ÇAÐATAY (17:45) 13 Temmuz 2011 / Almanya / Wuppertal / Almanya
Kelimeler:
katʽ-ý emel: Emeli kesmek, ümidi kesmek
Abes: boþuna
Sitem-i hâra: Dikenin sitemine
Agyâr: Bu kelime ,,gayr” kelimesinin çoðuludur. Gayr, baþkasý anlamýndadýr. Aðyar da baþkalarý, düþman, rakib ve dünyaanlamýna gelir.
Bî-gâne: kayýtsýz, laubali
Ümmîd-i visâl: Kavuþma ümidi
Bülbül-i zâr: Ýnleyen bülbül
Bes: Yeter
Andan: ondan
Ýzmihlâl: Yok olmak, yavaþ yavaþ azalýp yok olmak
,,Hüdâ efzûn ede ikbâl ü ömrüm kim medîhinle”
,,Maânî-sencdir evzâný tab-ý nükte-pervâzýn” ( Ayný kitap:98)
Hüda çok / uzun etsin ömrümün geleceðini beni övenlerle
Nükteyle uçan tabiatýn / fýtratýn vezinleri ölçülü manalardýr.
Câmi:Toplayan
Not: Osman Nevres ve Divaný: Dr. Bayram Ali Kaya, sayfa 339. Akçað yayýnlarý.
Not: Osman Nevres bu þiirini Ýstanbul’da sevdiði fakat ona kavuþamadýðý ve baþkasýyla niþanlanan bir kýz için yazmýþtýr.