Güvercin Kalbi

Neyzenler yorgun düþmüþ susmuþ mecliste sazlar
Yýldýrýmlar ümitli yakamozlarsa sefîl
Soluvermiþ cânânlar ayaða kalkmýþ hazlar
Ferhat zafer kazanmýþ gözler görmekten gâfil
Ýnsân kendini yýkmýþ deli bir boran gibi
Tereddütler yaþamýþ acemî hâkân gibi



Yabancý sözcükler var büyük yerli sözlükte
Þiþelere sýðmýyor zifiri sarhoþluklar
Erdem cefâ çekiyor çerçevesiz gözlükte
Caddelere taþýyor fütursuz nâhoþluklar
Balkon sefâlarý yok evler karavan gibi
Komþuluk çoktan bitmiþ bencillik ilân gibi



Harâmîlik revaçta raftan kalkmýþ helâller
Bülbülde ses mi kalmýþ poþetlere girmiþ gül
Vuslatlar hüzne hayrân hüzzamlaþmýþ hilâller
Dolunay gelmez olmuþ üzgün gariban düldül
Merhamet ölüvermiþ silinmiþ dîvân gibi
Savaþlar dehþet saçmýþ neyransý hazân gibi



Günâha çaðrý çoktu bozulmuþtu hitaplar
Zulüm pirim yapmýþtý zilletin kasasýnda
Cehâlet diz boyuydu yakýlmýþtý kitaplar
Aþk izi kalmamýþtý ruhlarýn asâsýnda
Güldesteler nâçârdý marazî fidan gibi
Kâbiller ayaktaydý cellâtsý nâdân gibi



Bir örümcek aðýnda meydan okudu mekân
Ulu çýnar dirildi su yürüdü köklere
Durdu güvercin kalbi asýlý kaldý zaman
Duâlar mîraçtaydý rahmet yaðdý göklere
Fýþkýrdý zârif pýnar sarmaladý ân gibi
Tebessüm etti Nebî hayât verdi kan gibi


(TEMMUZ-2011)

Dursun Tiftik


Sosyal Medyada Paylaşın: