bugün oturduk seninle karþý karþýya konuþtuk da konuþtuk özlemi kýstýrýp köþesine
ondan söz ettik biraz da bundan kimi zaman seni anlatsak da cümleler içinde es geçtik beni ve neler hissettiðimi laf arasýnda müziðe vurduk kadehleri ve býraktýk efkarý dumanlarýn içine nedense
oysa nasýl da istedim seni belki de senin beni istemediðin kaçtýðýn kadar hatta dilimin ucundaki kelimelerden
istedim ki yakayým tenini tenimde kaybedeyim zamaný ve kaybolayým gözlerinde içime içime bakarken yüreðimin dudaklarýndan düþen sözler gibi yanayým ben de sesinde
lakin sohbetimizde geceyi kavurup arzuyla seviþen cümlelere çýkmadý tek bir kývýlcým ateþten ve sustuk
þimdi sen de ben de sessizce gürleyen kara yalnýzlýðýn içinde
söyle be sevgili bu kadar uzak birbirimizden neredeyiz biz böyle
bunca zamandýr zamaný ektik yüreðimize de hasat edemedik seviyi düþlerimizden sýyýrýp da gerçeðe
þurasýnda þunun kaç kaldý ki eylüle hüzün mü dileðimiz hazandan yazdan daha çýkmadan
neyse hoþça kal sözsüz ve sessiz sevgili hoþça kal dilerim görüþürüz eylülde baðrýmýza sinen aþk ateþiyle zaten az kaldý sinemizi yakacak deli güze
atilla güler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.