Ýþte o, diyordu, bir ses,
Umut seni gösterip
Suzan gözlerine bakarak,
Dedi: Derdin derdidir...
Ve yanýnca ýþýklar bir bir,
Bakýþlarý hüzün saðan þehrimde,
Nicedir beklenen sevginin yýldýzý,
Gülümsedi gökçe tuvalinden.
Görmüyorum artýk,
Karanlýðýn küskün yüzünü...
Olur olmaz saatlerde,
Canýmý yakmýyor elem yaðmurlarý...
Kýzýl gözenekler açmýyor,
Ruhumun duvarlarýna çarpan duygular...
Þimdi bir baþka çalýyor sazýn mýzrabý,
Bir baþka sever oldum türküleri...
Hazan olsa ne yazar geçen yýllar,
Ömre bedeldir gül sunan anlar...
Kalemim coþkun bir pýnar,
Mutlu kelimelerin köpüðünde þiirlerim.
Tümcelerinde ulvi sevginin ismi sayýklanýr,
Virgülü bol, noktasý aranmayan.
Çaresizliðe suskunluðum,
Yalnýzlýðýn kahraman çýðlýklarý,
Sarmýþken etrafýmý bir çift çelik kol gibi...
Bitmek bilmeyen ümitlerimin inancýyla
Týrmandýðým hayat yokuþlarýný,
Mýhlandýðým sabrýmýn aþacaðýný,
Biliyordum ...
Bekliyordum:
Bir gün kahýr kervanlarýnýn yolu biterek,
Huzur yaylasýnda otað kurulacaðýný...
Yunus’un gül sesini duyduðumda,
Yaþamanýn bir anlamý olacaðýný...
Biliyordum...
Geldin ya ömrüne can olduðum,
Git gide güzelleþiyor þehrim,
Reyhan kokuyor, bahar soluyor…
Bil ki sevgi baðým, suzan gözlerinde,
Her dem çiçek açar bademler...
Meryem ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.