birbirimize erken doðrulara geç maziden uzak bir topluluktuk tohum tanem, biz gecenin kaçýncý evresinde mahvolduk
hangi dilimindesin þimdi zaman aþýmlarýmýzýn yastýðýnýn sol yanýnda kim yatýyor ? kim söndürdü sokaðýmýzýn lacivert lambalarýný aþkýn en yüzsüz gününde
belki de umudu avuçladýðýmýzda eksilen bir gün ýþýðýydýk afiliydi çünkü hep ayrýlýk içimizden sarý sular akardý her mutluluk arkasý zehirlenirdik polenlerinde zakkum beyinli aþk bilmezlerin
dilimin buzullarý çözülüyor tohum tanem kelimelerim d/üþüyor ellerimden baktýðým her resim karesinde ikimiz ahraz sarý bir iskemleden gülümsüyoruz kirletilmiþliðimize
dilimizde nahoþ umarsýz bir özlenti savruk rüzgara dökülüyor bedenlerimiz durup durup sarýlýyorum göðü anýmsatan göðsüne
çocukça yalýn ayak camlarýný kýrýyorum mesafelerin delilik sýnýrlarýný aþýyorum belki de tehlike arz ediyorum kendime bugün aleni bir ihtilâlim..
Çiðdem Parlayüksel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çiğdem P. Yüksel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.