ÖYLESİNE...

Gecenin kuytulara eriþemediði
güpegündüzüm...

Ayýn benliðimi aydýnlattýðý devrin
apayýbýyým...

Tonlarca yük yükledim gönlüme
hammal gibiyim...

Yaþamaya deðer verdiðim bir ömrün
seri katiliym...

Sabahýn bir saatinde rüzgara direnen türkü gibi
zamansýz mekansýzým...

Çok uzaðýnda bir dað köyünün
korkunç yabaný gibiyim...

Uzadýkça uzayan, bitmeyen toprak yolun
çocuksu yolcusuyum...

Taa uzaklardan duyulan acýlý iniltilerin
sessiz çýðlýðýyým...
Sosyal Medyada Paylaşın: