Eski dostluk tükendi her yaný yara bere
Baktýkça o haline acýyla gülüyorum
Dikenini sürükler ancak gittiði yere
Ve çamurdan dereye usulca salýyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Suskun volkan sinemde,lav seline dayandý
Çilemi daða yazdým uykusundan uyandý
Gerçekleri aklayan kalemin ucu yandý
Meçhulün yolcusuyum ismini eliyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Günah keçisi gibi ,hedefine ulaþtý
Þeytan varisi gibi her yanýma bulaþtý
En sonunda sabrýmýn son noktasý da taþtý
O zavallý hâlinin ritmini biliyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Yitirdim dirayeti tepemde kaynar kazan
Taþýyamam kendimi taþýmaz beni cihan
Bütün halkalar koptu,þaha kalkýyor izan
Dertlerin bizarýyým acýyla gülüyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Keþke aldanmasaydým,hilaf dolu sözüne
Kim anlasa utanýr tükürürdü yüzüne
Asilik yok kanýmda yakýþmýyor özüme
Kof fikrinde þeytanýn vasfýný buluyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Geldiði zirve deðil, uçurumun ucunda
Hayýrsýzýn biriydi, ne kaldý avucunda
Bütün kabahat bende,her þey benim suçumda
Adý akla gelince nefretle soluyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Eyvah ki Âsûde’ye kalleþi adam yazdý
Kuyu kazmak isterken kendine kuyu kazdý
Kýyameti bilmez mi niye bu kadar azdý
Cehennem onun olsun ben burda kalýyorum
Ona ait ne varsa kalemle siliyorum
Fatma Pýnarbaþý
11/07/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.