Ey Şair !

Ey! sevdalý þair,
Al kalemini eline;
Yüreðinle dertleþ.
Ne olur, efkârýnla yaz,
Sal daðlara,taþlara...
Buðulu sesinle, oku bir þiir
Yolla, cemi-cümle arkadaþlara...
Olsun aþka dair,meþke dair...
Ýçinde dostluk olsun,sen ol,ben olim
Bir de, memleketim olsun...
Oku; aþk dolu,hasret dolu dizeleri
Hüzünlü, yakamozlu geceleri
Sesinle dans etsin,gül kokulu kelimeler,
Peþi sýra, daha neler,neler...

"Oðul" deyip durduðunda
Babam,seni dinlesin
Anam’ýn yüreði, inim inim inlesin...
Dökülsün, cümle günahlar
"Amin" dediðinde ...
"Ey yar !" dediðinde
Ayaðýna gelsin yar
Duysun,efsunlu sesini
Efkâra gark olmuþ, yitik diyar...


Kýrk boðumlu sesini;
Bir söylesinler,bin dinlesinler...
Dikene gül’ü sevdiren,
Gönül ritmini tellendiren,
Aþýða sazýný dillendiren
Hazâna eþ dertli þair...


Memleket þiir’ini okurken;
Gözünde ki yaþ, yeþertsin çoraklarý
Yavuklular, hasretini dokurken
Analar, piþirsin; tandýrda çörekleri
Sýla sözlü,gurbet gözlü
Yüreði közlü þair....susma
Eyy de,oðul de, hadi de; ama dur deme !
Ne olur, þiir’li haykýrýþýma .....sus deme !


Hasretini al,yere vur de
Ayaklanmýþ köçek yüreðime.... otur deme !
Týlsýmýný verdiðin þiiri’nde; öl de...çöl de
Lâkin, içindekini tut deme..
Ne olur,bana sus deme ...sus deme...



Selim ADIM


Sosyal Medyada Paylaşın: