Yağınla Kavrulurken

Maziye ve atiye salýnýp duruyorsun;
Zamana ve mekâna boþuna kýzýyorsun!
Onlarýn ne dili var, ne de seninle derdi;
Aðýr dur, ‘Bey!’ desinler, tavrýn herkesi gerdi.

Sýkýntýyý yaþayan sadece sen deðilsin;
Yavuz hýrsýz misali kurnazlýkta ehilsin!
Her durumdan vaziyet çýkarma, kendine gel;
Rotasýz yelkenliyi ya sel vurur, ya da yel.

Önce kendine güven, dengeleri saðlam kur;
Hýrslý ve hýzlý gitme, arada bir yerde dur!
Yaptýðýn yanlýþlardan fayda bekleme sakýn;
Bil ki en güçlü dostun ve düþmanýn salt aklýn.

Ýnançlýsýn aslýnda, bunu unutmayasýn;
Özsaygýn, öz sevginle hep barýþýk kalasýn!
Büyük düþün ki daim olsun düþün, gülüþün;
Umutsuz, dostsuz kalma; geliverir çöküþün.

20.10.2007
Sosyal Medyada Paylaşın: