düþ gördüm diye uyanacaðým
ey beni ben yapan sancaðým
o an nasýl tutunacaðým
ellerine
ellerimlemi.?
kuþlar uçuyordu bahçemizde
kýþ soðuk geçti bizim yörede biraz
bahar geç kalmýþtý sanki !
her sene kýrlangýçlar yuvalanýrdý saçaðýmýza
çamurdan yapýlmýþ evlerine
geri dönerdi
bir yýl önceki yavrular
sordum bu yýl onlara
anne babalarý yoktular
her yavru kendi telaþýnda
onlarý unutmuþtular .!
ya hu bu unutmak ne fazilettir öyle.?
iþte tam on ikiden vurdum hayatý /anladým
dünler yok
belli deðildi yarýn
bizim zamanýmýzda tam diyecektim
vaz geçtim
geç te olsa bahar geldi buralara
türkü gözlü daðlara kýrlara
çünki zaman elimizde olmayan tutulmayan
bizim anlamadýðýmýz
bizi anlýyan
yaþlý babamýn kýr saçlarý
annemin çocuklarýný karýþtýran bakýþlarý
senmi geldin diyerek .?
evet o bendim annem
iþte zamanýn.!
bir annenin çocukluðunu
çocuðun annesini unutturan
ya hu þu unutmak ne fazilettir öyle
saat baþtan öyle kurulmuþ
kalkacaðým vakit belirlenmiþ
bu sabahhý biraz erken getireyim dedim olmadý .!
vakit kaybolmuþtu
sabah bir fincan kahveyi
kahve vefayý hatýrlatýrdý bana
ya hu þu hatýrlamak ne güzel þeydir öyle.?
bizim oranýn Hasaný has
Elmasý elmas olurdu eskiden
þimdi .!