Babasına yazdığı ilk ve son satırlar.. zoeykızılkus
Babasına yazdığı ilk ve son satırlar..
Küçüklüðüne dair hatýrladýðý, Birkaç þamar babasýnýn attýðý..
Annesini kanlar içinde gördüðü vakit, Gözleri dolardý o küçük elleriyle babasýna derken git..
Yýllar sonra ananesinin eski bir kutudan çýkardýðý gazeteyle, Gördü babasýný “ÞEYTAN ÜÇGENÝ” yazan manþetlerde..
On sene! Tam on sene sonra.. Hayatýný bitiren adam iþte þimdi karþýsýnda!!
Baðýrýp çaðýrabilirdi belki de, Belki ona olan kinini kusabilirdi, Nefretini..
Sadece tek bir kelime söyledi, Tek bir kelime.. “Biz hayatta kalmak için savaþýrken sen nerdeydin baba? Nerdeydin!! Git.. “
O küçük yürek, Alýþmýþtý babasýzlýða, Baba yokluðunda hayatta kalmaya..
Ýnsanlar darbe vurmuþ olsa da zamanýnda, O ayakta kalmayý baþardý maskelerin arasýnda..
Ve iþte þimdi, Ýlk ve son kez, Gözyaþlarýný dökerek, O küçük kýz babasýna haykýrmakta! “Keþke ölseydin baba!! Ölseydin! Belki o zaman seni sevebilirdim! Belki de hergün mezarýna gelip aðlayabilirdim,içimi dökebilirdim..
KEÞKE ÖLSEYDÝN! ÖLSEYDÝN!!..”
Ayþe TÜRKKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
zoeykızılkus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.