Yoldaþtýr sandýklarým arkamdan kuyu kazdý Hayatta düþmaným çok, gerçek yârenim azdý Felek benim alnýma dost darbesini yazdý Hep sýrtýmdan vuruldum, yaralýyým yaralý
Elbette hesap sorar harap edilen canlar Menfaat düþkünü kul muhabbetten ne anlar Kara toprak altýnda yatan yine insanlar Düþman gibi görüldüm, yaralýyým yaralý
Meðer cellâdým olmuþ fani dünya insaný Haný terk eylemenin belki geldi zamaný Nedense daim beni buluyor en yamaný Onca dertten yoruldum, yaralýyým yaralý
Sýrdaþ yüzüme güldü, sonra beni incitti Uzanan ellerimi usulca geri itti Arzulanan mâziye bakmadan çekip gitti Ýnsafsýza darýldým, yaralýyým yaralý
Sahte yüz takýnanlar hüzün kattý aþýma Aldýrýþ etmediler akan kanlý yaþýma Gamla gömüldü diye yazýn mezar taþýma Beyaz beze sarýldým, yaralýyým yaralý
Havvanur YAVUZ YAÞ: ON DÖRT Sosyal Medyada Paylaşın:
DERBEDER HAVVA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.