Ölüm ve Yaşam
bir rüzgar esti derinlerden eskiden kalan
..................acýlarý çýkardý topraktan yüzeye gömüldükleri yerden yine
koyu siyah renkler karýþtý uçuk girilere
..............................deþti bir hancer gibi yüreðimi derinden istemeden bir sözle
hatýralar sarsýldý içimde depremler gibi
......................cýð gibi büyüdü acýlarým boðazýmda çýðlýk oldu
sessizlik kervaný içinde duyulan tek nefes benimkisi gibi
................sadece bilebildiðim bugün ölümün tadý idi tenimde yaþanan
hançerleri saplamak isterler yüreðime her köþede yine o zebaniler
..................ölümün acýsý nedir ki bir kereden sonra kalan geriye
o anda geciyor zaman susuyor dipsiz çýngýraklarý o zehirli yýlanlarýn
.....ama bitmiyor ki karanlýklarý çaresizliðin her köþede
ve acýtýyor dilimi tadý ölümün
sýradan birgün baþlar ama her akþam olmadan bilinmez saati ölümün
..................hatýrlatýr bazen bir zebani hýçkýrýðý sana o son aný acýmadan
bilemezler ki sanki vakti gelince alýnmayacak mý bu can
.........................uzatmamak lazým belkide bu mýsralarý þu an
ancak þu son söz de soylenmeden geçýlmemeli
...ne zaman gelecekse gelse de o son an
.................asla ve asla pes etmemeli yasamýn kýrýntýlarýndan..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.