Dile gelse þu dört duvar Derdimi kimselere anlatamazlar Sesim yok ki çýðlýk atayým Sözüm yok ki acýmý anlatayým Kanayan yarama nasýl derman olayým
Hüzünlü gözlerinin büyüleyen elâsý, Yüreðimin yangýný, hasretimin belâsý Perde perde açýlýr, kirpiðinin telleri Sevgimize gülümser yanaðýnýn gülleri Uzak duran hallerin içime burgu gibi
Canýna yandýðým dünyam Ne öldürdün ne güldürdün Sevdamýzý kýskanýr, el alemden saklarým Bir kerecik sevdim de, daðýlsýn bulutlarým Ela renge boyansýn, aðlayan umutlarým
Ecel gibi nöbet tutar baþucumda hasretin Bir karar ver artýk! Ömrümden ömür götürdün Olmuyor be ela gözlüm sensiz olmuyor Ýnan bana senin yerini kimse dolduramýyor Yüreðim nasýr tuttu senden baþkasýný sevmiyor
Kanayan yaram gün geçtikçe azýyor Hasretten yana yana, ömrümün mumu söner Mademki sen yanýmda yoksun Yaþamak bana haram olsun ela gözlüm Nasip olmasýn bana sensiz ölüm…
“Eðer bir gün Azrail sararsa dört yanýmý Senin þeklinde gelsin, hemen alsýn canýmý…”
16.04.2011 Ömer Sabri Kurþun Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.