Bu Şehir de

Bu þehir de
Gece ile evler uyuyor
Sokaklambalarýyla ben uyanýðým
Söylediðim þarkýyý kimse duymuyor
Galiba biraz deli
Birazda aþýðým

Yýldýzlarý sayýyorum içimden
Bir, üç, beþ
Yýllar oldu gideli sen
Hayata bir zar attým
Düþeþ

Þair dediðin içmeli arkadaþ
Þarap gibi kadýnlara vurulmalý
Azgýn nehirler gibi akarken
Gün gelip durulmalý

Beni sevecek kadýn zaten
Ya sarhoþ olmalý yada þair
Unutmalý bütün düþünceleri
Ne varsa ölüme dair

Sen kýzýl saçlý yokmusun
Ömrümü yedin ömrümü
Hangi yerde açmýsýn tokmusun
Arayýpta bulamam kimse seni
Gördümü

Bu kez yazmýyorum adýný
Okuyanda sanacak
Zikir çekiyorum
Bakalým sabaha ne olacak
Bu gecede ölmüyorum

Uyuyup kalýrým bu çimenlikde
Ya çoçuklar uyandýrýr beni
Yada bir karýncanýn nefesi
Bu uykusuz gözler seni görmedikce
Suzmaz kalemin sesi

10 temmuz 2011

Recep Özdemir






Sosyal Medyada Paylaşın: