Çaresiz Dertler

Dünyaya gelenler,birer birer ölüyor
Haramý,helalý, seçemez olduk,
Yeþil yaprak rengi,sarý oluyor
Ýçki ve kumardan,geçemez olduk,

Azrail de hergün,haber salýyor,
Saçlara,sakala beyaz geliyor,
Koyunlarda tesbih yapýp meliyor,
Sarhoþluktan biz süt içemez olduk.

Allah’ým biz böyle nasýl yaþarýz,
Gittiðimiz yola bizde þaþarýz,
Sarp yokuþ,engeli,nasýl aþarýz,
Þeytanýn yanýndan kaçamaz olduk.

Çeke çeke bu dert,kederden býktým,
Çaresiz kaldým,yerlere ýktým.
Bendime sýðmayýp,sel gibi aktým.
Sýrrýmýzý dosta açamaz olduk.

Kul Armaðan sana Musýybet veren,
Rabbindir, imtihan edipte geren,
Sabýrlý insandýr,murada eren,
Bülbül gibi fiðan,saçamaz olduk.

Adem Armaðan


Sosyal Medyada Paylaşın: