MERHABA…
Yollar uzun kývrým, kývrým giderken,
Dost uðruna yol alana MERHABA.
Bir mazluma, bir damla su verirken,
Yaþar diye, can olana MERHABA.
Gurur kibir bir kenara býrakýp,
Kin nefreti, sevgi ile arýtýp,
Dost mecliste, eski defter kapatýp,
Gönül yolu, baðlayana MERHABA.
Gel deyince, sevgi ile gelenler,
Gül deyince, bir fidanda bitenler,
Hâk yolunda hâk yolcusu erenler,
Sizle olup, yol gidene MERHABA.
Gece olup kusurlarý örterek,
Tohum gibi, þu toprakta biterek,
Rüzgâr olup gönüllere eserek,
Hale hale, Ay olana MERHABA.
Kapýsýný, kapatmadan açana,
Güneþ gibi, ýþýk olup saçana,
Kötü sözden, uzak durup kaçana,
Doðru sözle, gönüllerce MERHABA.
Bu çýlgýnlýk, nedir bilmem yaparlar,
Hâk sözüne, yalan yanlýþ katarlar,
Þaþýrmýþlar, büyük lokma yutarlar,
O lokmayý atanlara MERHABA.
Sabýr edip, sabýr taþý kesenler,
Rüzgar olup gönüllerde esenler,
Kibir edip yarenlere küsenler,
Küstüðünüz o daðlara MERHABA.
MUSTAFA GÖKGÖZ (HASRETLÝK)
KÖYCEÐÝZ/MUÐLA) 03/07/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.