Neden,susuz kalmýþ,
Çiçekler gibi solgunsun,
Rotasý belli olmayan,
Gemi gibisin.
Anlat konuþ benimle,
Böyle suskunluðunda,
Hiç bir rüzgar yardým edemez,
Þunu asla unutma ki,
Geleceðinin karanlýk,
Aydýnlýk oluþu senin elinde,
Eðer sen geleceðinin,
Karanlýk olacaðýný,
Kabul edersen,
Onu aydýnlatmak için,
Hiç çaba göstermezsen,
Elbette kapkara olacaktýr,
Ancak karanlýðý gidermek için,
Uðraþýrsan aydýnlýk senin olacaktýr.
Karanlýk odaya girdiðinde,
Küçücük bir düðmeye bastýðýnda,
Oda aydýnlanýverir,
Bak,kendine zarar veriyorsun,
Unutma hiç bir þey üzülmeye,
Kararmaya gelmez,
At dertleri,olmazlarý bir kenara,
Hayata bak,yaþa kendince,
Kafaný kumdan çýkar,
Yaþamaya çalýþ,
Elbet bir gün,
Güneþin yansýmasý,
Senin yüzüne de vuracak,
Aydýnlanacak ve ýsýnacaksýn,
Kopar þu zincirleri,
Yüzün hep ama hep gülsün..
Sami ARLAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.