DİYEM DEDİM DİYEMEDİM

Aklýmý baþýmdan alan kara gözlü güzel.
Sevgimi sana diyem dedim diyemedim.
Beni mecnun edip çöllere salan güzel.
Seviyorum seni diyem dedim diyemedim.

Bana naz edip el aleme gülümseyen.
Aþkýn ile yandýðýmý benimsemeyen.
Bir dakika olsun yokluðuma alýþamayan.
Derdimi sana diyem dedim diyemedim.

Her lafý yüreðime ok olup saplanýp,batan.
Hastalanýnca baþ ucumda nöbet tutan.
Üzüldüðüme aldýrmadan kaþlarýný çatan.
Yaptýðýn züllümü diyem dedim diyemedim.

Yaz mevsimi çölde kaldým susuz yanýyorum.
Gölgesinde uyumak için bir yaprak arýyorum.
Sen býrakýp gittin,ben yalnýz kalýyorum.
Beraber kalalým diyem dedim diyemedim.

Sonu gelmez azap ve cefa içerisindeyim.
Aþkýmýzýn son demlerinde ve çilesindeyim.
Sevgiye susamýþ yüreðimi dindirme içerisindeyim.
Ver elini tutayým diyem dedim diyemedim.

Susuz bir çiçek gibi kurudum, soldum kaldým.
Ben bu yarayý Allah’tan deðil, senden aldým.
Yýlýn üç yüz altmýþ beþ günü yanýp durdum.
Beraber yanalým diyem dedim diyemedim.

Kahraman VARDI


Sosyal Medyada Paylaşın: