yalnýzlýk girdabýnda çýrpýnan el kadere sýrt çevirmiþ, umuda baðlamýþ bel bir çýðlýk yankýlanýyor dünden umutlar yitik,kurþun yemiþ bu yüzden aðla, gözyaþlarý taþsýn sokaklarý biri feryad yakýyor yarýna bülbül bile gül için tatlý canýndan oldu boyun eðen tüm çiçekler soldu sen de aðla ey acý çocuksu haykýrýþlar çýnlasýn kulaklarda sen de aðla ey umut bitmiþ,parçalanmýþ kalbler suskunluklar karanlýkta kaybolsun sen de aðla ey çocuk anne yüreði yansýn þafaklarda bir çocuk da sen ol sokaklarda kavgan tüm dünyada özgürlüðü getirsin sen de aðla ey insanlýk bu ne vahþet ki görülmemiþ daha kundakdaki bebek bile emzirilmemiþ bir bak etrafýna,her yer talan olmuþ sen aðla mazlum çocuk kalem tutan eller þimdi sarýlmýþ taþlara özgürlüðün için çýrpýn yarýnlara .......................................... hadi beklenen bir umut doðsun karanlýklar býraksýn yerini aydýnlýða bir diriliþ sun özgürlüðe hazan yapraklarý bahara dönsün sarýversin þefkatiyle analar okþasýn artýk evlatlarý babalar ne acý aðlasýn,ne çocuk....... ne umut sönsün,ne de analar aðlasýn bak sevince tüm insanlar mutlu anne kucaðýnda çocuk bile umutlu. Yunus YOLDAÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
tef-ani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.