sen...
olur ,olmaz vaktinde gecenin
sokaðýmda notasýz ýslýk çalan
gece saçlý kýz
gözlerime deðmeden
bir tutam zifiri saç býrak eþiðime
þafaða sinmiþ kokun kalsýn
yenilmemiþ yalnýzlýðýmýn
kimsesiz sabahlarýna
ne yana yürüsem
solumda sen oluyorsun
ayrýk otlarýnda þebnem
yalnýzlýk senfonisinde serceler
içimde sen soluyorsun
zerdali gözlerinde
vuslatýn zamansýz sarhoþluðu
kurþini bir kayada
yorgun
gerilla uykusuzluðu bedenim
býraksam
senli düþler kuracak
kirli sakallarýmda göz yaþý
içimde çarpýþan bulutlar
ayaklanmýþ
anarþist yanlarým
asi
isyan
cýktý cýkacak
bu...
son hýrsýzlýðýn olsun
son karesindeyiz hüznün
hadi
öp çekip gitmeden
ana sýz çocuk misali,
öksüzüm
ve inkara gelmez bu sevda
durma
öp göz bebeklerimden