Bir armaðandý o,
Nasýlda kaydý birden
Güneþ ufukta süzülürken
Yarýya inmiþ bayraklar
Çaremi gidenlere...
Kýrýlmýþ zaman
Geceler yorgun
Koþmuyor çocuklar
Sokaklar yalnýz
Ýniltiler daðýlýyor
Kimsesiz karanlýklara...
Bir kelebek gibi sessizce
Ne yer ne iz býrakmadan
Uçup gitti avucumuzdan,
Bir armaðandý o
Ýlk kelimeler daðýldýðýnda
Hesaplanmýþtý takvimlere
Gün gün sayýlýp
Bir bir yazýlmýþtý,
Kainattaki her zerreye
Bir ömür biçilmiþti,
Rahme atýlan
Her bir damlaya...
Okþayýcý bir el
Karanlýk yerde besliyordu,
Ardýndan kemikler verildi
Kemiklere etler büründü,
Vakit þaþmadý
Ansýzýn tayin edilmiþ günde
Aðlayarak açýldý gözleri
Selam verdi herkese...
Benimsedi olan gücüyle
Sarýldý tüm benliðiyle
Onunla olmak güzeldi
Ama bilmiyordu
Ýlk aðlamanýn nedenini;
Boþuna deðildi bu
Ýlk açtýðýnda gözünü,
Anlamadan kendini
Tepelemiþti o armaðaný,
Gün gün verilen deðer
Eskiyip gidiyordu,
Yaþýna eklenince günler
Evet eskiyordu iþte
Hemde en güzel þeyler!...
Hayat eskiyordu
Yorulan zaman
Ýnat ediyordu böylece
Sarýlmamaya yemni var gibi
Kaçýp gidiyordu,
Hasbihal etmeden...
Bir armaaðandý o
Ama yok þimdi
Emir büyük yerden,
Çizgisini bölmeden
Enerjisini saklýyor bizden,
Þafakta esen yelden
Serinlik gelirdi önceden,
Yapacaklar bitince
Bakmýyor artýk içinden...
Bir armaðandý o,
Muhalefet olunca dillerden
Biz gidiyoruz peþinden
Ne yapalým,
Bir kere etkilenmiþ derinden,
Kaçýrdýk onu elimizden,
Eyvahlar etsek ne...
Çok çok önceden
Çizilen oyunu
Oynadýk iþte hiç düþünmeden
Çaðýrsakta gelmez ki geriye
Ama o armaðandý o bize,
Methiyeler yazsak peþine
Dönmeyecek bir daha geriye
O çoktan varmýþ menzile
Bizi bekliyor gittiði yerde...
O halde nedir bu,
Kendimizi bitirmek içten içe
Tutuverseydik elinden bir kere
Hiç düþermiydik bu hallere
O armaðandý bize,
Ama gel gör ki,
Kadri kýymet nerde!...
Yýl:30.03.2005
Saat:0.10-0.40
Çengelköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.