Sosyetik prenses

SOSYETÝK PRENSES

Küçük bir karýncadýr ellerimde kanayan
Dalgalar maviliðinde berrak gözlerin
Sarýþýn(Kýzýl) mý desem güneþe,
Saçlarýna aldanýp…
Altýn mý desem
Ýpek saçlarýný okþayýp…
Aðlasam yalnýzlýðým kanar içimde,
Ýncinir yüreðim nedense
Dokunsam sensizlik fýþkýrýr
Alev dudaklarýmdan.

Neden böylesin bilmiyorum.
Haykýrsam gece karanlýðýnda
Ýsyanýmýn doruk noktasýnda sana!
Bil ki kýrgýnlýðýn azalýr
Ama üzülsen bile belli etmezsin sen…
Gururundan korkarsýn.
Militan ruhum nefes alamaz sen olmazsan
Oysa sen; kalbinde taþýrsýn depremlerini
Ve oraya sadece hasretini gömersin.
Usulca yaklaþýp anýlara
Beni sevdiðini gizlersin benden bile

Önce benim adým atmamý istersin
Hani sen yasak tanýmazdýn?
Kurallarý hiçe sayardýn,
Nedir bana karþý bu amansýz tavrýn.
Anlamsýz korkularýn yüzünden
Ayrýlýklara sarýlýp yatýyorum her akþam…
Kanasa bile aldýrmýyorum hayallerime
Sensiz bir hayatýn acýmasýz merdivenlerine;
Çýkýlmasý o kadar güç ki,
Sosyetik prenses!...

Miladý yalnýzlýk olan takvimler geliyor aklýma
Gittiðin gün bütün tarihler sustu, çünkü.
Öfken bile sevgiyi kucaklardý bir zaman
Nerede o taze güllerin saksýlarda;
Hasretinle büyüttüðün…
Yuvana döneceðin güne kadar bekleyeceðim seni!..
Deniz karasý gözlerim kapanmayacak
O zaman uyumayacaðým,
Gece olunca rüyalarým kanamayacak.
Çünkü yanýmda sen olacaksýn…

26.11.04.

Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: