Akıl
Akýldan geçenler bilinebilse,
Yerinde kalmazdý kimsenin baþý
Yahut ta aksine, siline bilse,
Beden baþ yerine, taþýrdý taþý.
Ýnsanlar ýrklara bölünmeseydi,
Emekler iç içe örülmeseydi,
Toprak altýn olsa, sürülmeseydi,
Nerden bulacaktýk? Ekmeði aþý.
Yaratan her þeyi, çift çift yaratmýþ,
Gündüz ýþýk verip, gece karatmýþ,
Dünya sofrasýndan, rýzýk aratmýþ,
Canlara can diye, kuruyu yaþý.
Kemikten iskele, ettendir duvar,
Her aza beyinin, emrine uyar,
Kulak bir çift amma, sesi bir duyar,
Ýki göz tek görür, deðilse þaþý.
En büyük özlemdir insanca yarýþ,
Erdemli ahkâmla, hedefe varýþ,
Ey nefis sen seni bilmeye çalýþ,
Dilara’dan gelir gönül maaþý.
Duygular yeþerip, yerden bitmiyor,
Aklýnda kendine, aklý yetmiyor,
Her nefis gerçeði kabul etmiyor,
Eðer tutmadýysa, Tevhidi aþý.
Hazineye malik, derin bir nefes,
Dikkat et “Hû” diyor, çýkardýðý ses,
Elden medet umma, alakaný kes,
Yaralý; yaraný, aþkýnla kaþý.
07.07.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.