bırak ölümü yüreğimde...
býrak yüreðimi hiç okunmamýþ sayfalar arasýna
zorla soktum gözlerimi yalnýzlýðýnýn ortasýna
çýrýl çýplak özlemlerin soyundu köþe bucak
kimde kalacak yüreðin aðrýlý sesi býcak
bu tüten sigaram en az senin kadar alçak
bu kez biliyorum ölümün sesi senin elinden akacak
bir boþluk açtýn ki dolmayacak hiç vuslat
öyle bir gece býraktýnki köle gibi nefret
dermansýz gidiþler kapý arkasýna çömeldi
geri çeviren bir benim ölümlerim geberdi
koþan aðýtlar yaktým her gidiþine
ey sevgili sen saðýrmýþsýn gülüþüme
oysa sanaydý bütün isyanlar gönülde
oysa sanaydý saflýðýn buðusu göðsümde
þimdi durma koþtur yalanlarýný sabahlara
düþman oldun sen benim doðrularýma
al eline kalemi yaz bu aþkýn senedini
kopyala benden kalan gidiþlerini
iki büklüm yolcuyum bedeninde
derman kalmadý býrak ölümü yüreðimde....
Nereye gideceðini bilmeyen zamanýn kuytusunda üþüyen ellerimi parçalýyorum seni isteyen yüreðimi kendimden soðutuyorum öksüz kalan yanlarým al senin olsun...
balerinden isyan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.