ÇOCUKLAR ATILMIŞ

Ben yaþayan apartmanýn arkasýnda atýlmýþ cocuklar
evi var. Devlet terefinden himaye edilir.
Yemekleri, eyin-baþlarý yeterince iyidir.
Ancak her birinin gözlerinde bir niskil yaþýyor.
Bir çohu menimle yakýnlýk edir.

GÜNAHAM

Bilmýirəm kim əkib, kim doðub məni,
Mən ayaq(bacak) üstündə gəzən günaham.
Körpələr(cocuklar) evinə çoxdan atýblar,
Dərdləri sinəmə düzən günaham.
Mən ayaq üstündə gəzən günaham.

Nə üçün atýldým, bilən olmadý,
Heç zaman yanýma gələn olmadý,
Gözümün yaþýný silən olmadý,
Ýllərlə aðzýný büzən günaham.
Mən ayaq üstündə gəzən günaham.

Çox təhqir olundum, əzaba dözdüm,
Atadan, anadan əlimi üzdüm,
Özüm, öz dərdimə çarələr gəzdim,
Aðrýya-acýya dözən günaham.
Mən ayaq üstündə gəzən günaham.

Həyatýn qýrmancý tytanda məni,
On səkkiz yaþýna çatanda məni,
Körpələr evi də atanda məni,
Hər yerdən əlimi üzən günaham.
Mən ayaq üstündə gəzən günaham.

Qarþýmda baðlanmýþ yollar olacaq,
Arzularým yarý yolda qalacaq,
Səbrim tükənəcək, kasam dolacaq,
Taledən usanýb, bezən günaham.
Mən ayaq üstündə gəzən günaham.

Ay Coculu, söylə nədir günahým?
Bir ah çəksəm ərþə çatarmý ahým?
Heç bilmirəm olacaqmý pənahým?
Bəlkə elə Tanrý yazan günaham!
Mən ayaq üstündə gəzən günaham.


Sosyal Medyada Paylaşın: