Ölüm

Ölüm acýlarýný gördü tatlý can,
Koyuldu iþte böyle aðlamaya.
Yapacak bir þey yok gitti dostum benim,
Þu dünya bir alt üst olsa aðlasa yeri var,
Öylesine Topraklar altýnda kalmýþým.
Ölümün nefesini alnýmda hissederken,
Ýçimin huzur dolmasýný bekledim.
Belki hiç gelmeyecekti o huzur bana,
Halimi hiç sormayacaktý belkide...
Tam kurtuldum derken her þeyden,
Kalbimin durmasýný heyecansýz bekledim,
Duracaðý yerine daha çok atýyor,
Ýsyan edercesine çarparak canýmý acýtýyordu...
Bir an nefesimi tutup beklemeyi düþündüm,
Ama göz yaþlarým buna izin vermemekte direniyordu...
Bunlarý düþünürken kalbim erimiþ de damla damla düþüyormuþ gibi oldu.
Korkuyla karýþýk duygularla son nefesimi verdim dünyaya...
Kim bilir hangi þanssýz insan çekmiþti o nefesi içine...


* Arzu YILDIZ *
Sosyal Medyada Paylaşın: