İNSAN OLMAK
Ýnsanlar öyle birþey ki
Mutlulukta onlarýn sayesinde hüzünde
Çirkinlikte onlarýn sayesinde güzellikte
Hayattaki herþey insanoðlunun sayesinde
Acýyý verende onlar alanda
Ýhaneti yapan da omlar baðlayan da
Ve yine insan denen varlýk öyle birþey ki
Sevmekten vazgeçmiyor geçemiyor
On kez yaþasa da ayný þeyi
On kez dayansa da ayný acý kapýya
O insan yine öyle birþey ki o kapýyý açýyor
Bir umut bir merhamet besliyor kalbinde
Bin kere dayansa da ayný acý kapýya o insanlarý sevmekten vazgeçmiyor
Her yerde baðýrýyor ben insaným diyor insan arýyor
Bir insanýn açtýðý yarayý bir insanla kapatýyor
Bu arayýþa giriyor affediyor
Gerek dost gerek aþk gerek ana baba
Senin acýn hangisi ise öyle anla
Benimki dosttan yanaydý mesela
Ýnsanlar böyle iþte mutluluðu arýyorlar
Gerçekten deðerli olaný atamýyorlar
Hep iyilik fedakarlýk kardeþlik..
Sakýn unutma dostum gördüðün her þahýsta bunlarý arama
Çünkü bu dediklerimi sadece insan olanlar yapýyor!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.