UNUT(UL)MAK DOĞUM GÜNÜM ANISINA
Ve unutulmaksa karanlýklarda kaybolmuþ
geçen bir zamanýn ortasýnda
Sürünmüþ bir yaprak gibi duygularým,
Sevilerim hep senli þarkýlar söyler bana,
en uzak en rastlanmaz gecelere
gebedir benim sabahlarým...
Dünlerden arta kalan ayna kýrýklarýna ,
bir rüya daha eklenmeli bu gece...
Ve belki de yarýn doðacak güneþ;
Altmýþ iki yýl önce bir sabah ;
göðsünü yýrtarcasýna aðlayan
ve gözleri þimþekler çakan bir bebek!
Yarýn mutlak güneþ yine aðaracaktýr
Ýçimdeki yaþayan sevgi ýþklarým
boðacaktýr tanyerini sen görürsen
eðerki gün þafak olana deðin...
07.07. 2012 Orhangazi/ BURSA
( Ve bu þiir altmýþ iki yýl sonra gözlerindeki ýþýk hiç dinmeyen bir adama bir sabah vakti çið tanesi aydýnlýðýnda akþam vaktini hatýrlatan bir karanlýkta beþ on martý sesi ve bir deniz uðultusunda iltica etmiþ bir doðum günü anýsý olmakla övünmektedir...)
Doðduðum günüm 08.07.1951.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.