sözcüklerim birbirini yuttuðunda
kelimesi tükenmiþti cümlelerim
ve karný acýkmýþçasýna iþtahla
yazýlmayý bekliyordu þiirlerim
Koynumda sakladýðým noktayý
koyamýyorum son mýsranýn bitimine
tiz çýðlýklarým kulis arkasýnda
sessizliði bozarken suskunluða
mülteci edasýyla sýðýnýyor
her satýr toplama kampýna
gözlerimin gözlerindeki esaretimin
bitmeyen iþkencesi birden öldürseydi
kalbimin derinine acýsý iþlemezdi
bir yavaþ ölüm þekli bulunduðum
etimi kemiðimden azar azar koparan
kartal pençesinde her bir uzvum
sýzýyor kaný yamaçlarýndan
her bir harf daraðacýnda sallanan
idamýný bekleyen mahkum
dile gelmeyecek anlatmak istediðim
bilmeyeceksin kelimelerimin
yetersizliðindeki bi-çareliðimi
karanlýðý yýrtan ümit ýþýðý
cýlýz titrek sönmeye yüz tutan
ruhum bedenden ayrýlýrcasýna
son nefesim çýkmaz gýrtlaðýmdan
bir sükun belirir huþû içinde gökyüzüne
hüzmesi baþucumda eriyor sonsuz sükunete
týrnaklarýmýn dibinde mezarým olacak kara toprak
köleliðim son buluyor kaný siyah yüreðinde
azad ettim bedenimi ruhundan
býrakýyorum evrenin gizemine
BÝRGÜL AL 07-07-2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.