ÖNCE ÝNSAN OL
Dil uzatmadýk kimsenin, arýna, namusuna,
Bakmadýk ki kýsa günün, karýna, zararýna,
Eðer çiðsen girmelisin, piþmek için fýrýna,
Etmeyesin sakýn kem söz, sorulur Hakk divanda.
Dilden gelir ne gelirse, insanlarýn baþýna,
Kul hakkýyla gelme demiþ, Hakk yaradan huzura,
Bilgelik kim sen kimsin ki, hoca oldun okula,
Eðit önce sen kendini, ham gezersin dünyada.
Karartýlýr geleceði yarýný öðrencinin,
Bilemezsin konularý derslerde ne iþin var,
Nerelere taþýmýþtýr okuldan nice haber,
Bu kýyametten iþaret iþte bir diþi deccal.
Geliþmemiþ bu beyninle, benzemezsin insana,
Dost olmuþsun Þeytan ile þirk koþarsýn Allaha,
Eciþ bücüþ bedeninle, ne sanýrsýn kendini,
Sopasý yok ki Allahýn, akýl ermez lütfuna.
Bektaþ uyma kör þeytana, bulur bir gün layýkýný,
Yüce dir o Hakk yaradan, kalmaz kimsenin ahý.
“Sen özünü doðru tut ki eðri bulur belasýný”
Gidemezse eðer ham kul, uzak görür yakýný.
Not: Bir þey bildiðini sanýp da aslýnda hiç bir
Þey bilmeyen, insanlarýn, iyi niyetlerini sezip ve
Ondan nemalanan, laf taþýyan, gözcülük edip,
Tele kulaklýk yapan, çýkar saðlayan kiþiliði
geliþmemiþ kiþiye Özel bir yazýdýr.
Sevgi ve saygýlarýmla.
Bekir Yavuz.
12 / Þubat / 2011 / Cumartesi.
Beyoðlu / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.