Artvin’deki cami, bir zamanlar yerleþim bölgesinde yapýlmýþ,
Ama sebebini anlayamadýðým sebeple suyun altýnda kalmýþ,
Sadece minaresi gözüküyor, kendisi suyun altýnda kaybolmuþ,
O da suyun içinden gökyüzüne doðru gururla uzanýyormuþ…
Hepsi mümkün, baþýmýza neler geleceðini bizler bilemeyiz,
Suyun altýnda kalan binalarýmýz da olabilir biz de olabiliriz,
Önemli olan vefadýr, bu caminin görevli din adamýnda var,
Ezan vakti gelince kayýkla gider ve minarenin üzerine çýkar…
Minareye týrmanmak kolay deðil, dýþ yüzeyinden yapýlabilir,
Geleneklerine alýþýk biri olarak bunun da yapýlmasý gerekir,
Minareye týrmandýktan sonra ezaný orada okumaya baþlýyor,
Ümmet-i Muhammed’i olmasý gerektiði gibi namaza çaðýrýyor…
Bazen onlara kýzýyor olsam da insanlarýmý seviyorum aslýnda,
Böylesi görev insanlarýna okul da gerekmiyor, edep soyunda,
Genlerinden intikal eden duygularla görevine devam ediyor,
Bunu gerçekleþtirmesi için baþýnda bir müdür de gerekmiyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.