Mýh gibi çakýlmýþ gönüllerin ortasýna zaman
Gönüller sökülür gibi yerinden sanki her an
Balýk susuzluktan boðulur gider insan sudan
Ýbretle dönüyor kör bak daima burada devran
Haramiler dünya sahnesinde anadan üryan
Çýð gibi büyüyor yorgun akþamlarýnda âyan
Kýrmýzý güllerin kalbine oturmuþ simsiyah kan
Bu karýþmýþ dönðüye bir zýrnýk atýldýðý an
Saflaþacaktýr eser meydan parlayacaktýr can
Pislikle sulama topraðýný mahsül oluyor haram
Fazla geriye gitme gül düþmüþ gönüllerden
Takvimler hep o þarkýda ayný namelerden
Mutluluk köþe kapmaca oynuyor geçmiþin
Kör dövüþü gibi kim kime vuruyor belli deðil
Acýmasýzlýðýn kol geziyor merhametin saklanmýþ
Eski dokusundan eser yok bu eski dünya deðil
Açýn karanlýðýn perçemlerini geç kalýyor sabah
Kara kalemler geçiyor kaderlerinin üzerinden
Yaðmuru görmezmisin dökülür gökyüzünden
Yýkanýpta inmezmi günahýn arþa vardýðý yerden
Bu misafir hanede kimin kimden fazladýrki hakký
Nedir çöpünü atmaktan aciz beyden kiþinin farký
Hepimiz kardeþiz insanýz söylenmeli bu þarký
Ölen atlas kefenle gitsede ayrýlýr orada hakký
Bir þarký dolaþtýr dilinde þimdi kansýz karanlýksýz
Tut nefesini alma durabilirsen burada havasýz
Ey nefsini kurda teslim etmiþ duygusuz kiþi
Bukadar acý varken beðeniyorsun hâla bu gidiþi.