kahır

düþünmediðim bir aným var mý ki seni sorsalar bana
yok derim masum ayaklarý deil ben seni kendýmý bilir öyle severim
kanýt manýt yok gosteremem sen zamana býrak
göreceksýn zaten ne kadar ýsrarcý oldugumu
onun bunun lafýnla býtýreceksen ýlk once kendýný býtýrýrsýn
cunku bana donüsun olamaz artýk
sevmenýn de adabý var asýksam bile yuzsuz deilim
zamanla sevdýgým senide silerim
senýn bana tanýmadýgýn zamaný ben kendýmde degerlendýrýrým
elýmde olmayaný avucumda tutamam
yasaklara el uzatmam dedým ya asksa býle adabýyla
herkez sever ama herkez nefsýne engel olamaz alacagýný alýr ve gýder
aklýmda olan yuregýme dusmmusse zamanla sen ýzýn verýrsen dýlýmde senlenýr
ama senýn ýzýn vermedýgýn yere otmez ceker gýder
yaralý kus da cik cik oter son nefesýnde sölemek ýstedýgý ýký kelýmedýr aslýnda
sen ýzýn vermedýgýnde kahrýndan kayýp gýder ya o mýsalý
o aný degerlendýrdýgýn vakýt yuregýmde deger kazanýrsýn
daha da zorlamam kendýmý kendýme býrakýrým
düsunurum nerde yanlýs yaptým dýye
acýmdan kahrolurum bený kazanacagýn vakýt cok gec olmadan ya gel
ya da hýc ümit verme bende yolumda yururum sevgýlý
becerebildiðim kadar ...
Sosyal Medyada Paylaşın: