Eðer bir gün kapýna yalýn ayak,
Derbeder, yorgun, gözleri yaþlý,
Saç sakal karma karýþýk,
Gelirsem eðer zili çalmaktan aciz,
Kapýný açarmýsýn, alýr mýsýn beni içeri.
Ateþe dalacak kadar seviyordum seni
Bak küllerimden dirildim, yeniden geldim,
Kovdurdum kendimi doðrularla her köyden,
Tanýyamadýnsa aç kalbimi hançerle,
Bulacaksýn adýný ve resmini derinde bir yerde.
Biz hatayý en baþta yaptýk gül bahçem,
Ya benim ol dedim, ya cehenneme dalayým
Güvenmedin sorarým sen hiç mi aðlamadýn,
Bak þimdi þaþýyorsun nerede güzelliðin,
Kabul etmesen de aynalarda göreceksin.
Kucaðýnda uyuklayacaðým dedin diye
Sakalýmý sen istemeden bir anda kestim,
Dize dize, hece hece sen varsýn þiirlerimde,
Gözyaþýmý sel edip boðuldum öz bahçemde,
Cehennemde yandým da, farkýna varmadýn.
Kovdular dokuz köyden ben öyle geldim,
Pusulam hayalin oldu kapýný çaldým,
Sende haklýsýn be gül bahçem sende haklýsýn,
Sandým ki beni temizleyip paklayacaksýn
Kapýný açmadýn ya çok aðlayacaksýn…
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.