ve dedi ki
“bana güven”
sonra ilk fýrsatta
o oldu giden
aðustos yanýyor içimde
tenimde eylül hüzünleri
gözlerimde güz bulutlarý
yanýmda hiçkimse
hâlâ ayný her þey
hiçbir þey yok deðiþen
kýrýldýkça dökülüyor sözler
hüzün dolu ve kýrgýn
kanayan yürekten
büyüyor döþümüzde yalnýzlýk
kýrýk sözlerin sevgisizliðinde
ey sen! cehennemimsin
hayata düþmüþ alevlerimle
aðza alýnmadýk sövmelerimsin
deli bir serserinin dilinde
kimsin
ki yamýyorsun böyle
en derinlerde
uçurumlarda
depremlerde
kimsesiz geceleri yüreðime
birikse de öfkemiz sustuðumuz yerde
yar olsa da geceler gönlümüze
ve sürüp savursan da
güzün hüzün sarýsýný ömrüme
edemezsin beni bende
yüreðimden de büyük bu aþk tuttukça düþlerimin elinden
sol yanýmda hep "bir" sen olacak
...her yaz sonrasý hazan eþiðinde beklese de
atlla güler