Bu akþam bir dua var, yakýnlarýmdan biri daha gitti,
O yerinde duruyor, bizlerin buradaki iþleri bitmedi,
Þimdilik dua okuyacaðýz, yarýna da Allah Kerim’dir,
Yarýndan sonrasýndaki günler de bilinmezlerdedir…
Akþamki duada yine çok sýkýlacaðýmý da biliyorum,
Törensel olunca hepsi ayný, bundan kurtulamýyorum,
Yakarýþým gönlümdedir, orada elçi bulunmamaktadýr,
Ýnancým bende saklý, gerçi tesettürü saklayamýyorum…
Bu akþam bir araya gelip hatýr sormakla baþlayacaðýz,
Birbirimizi gözden geçirip durumumuzu anlayacaðýz,
Sonrasýnda kuran okunacak bir aðýzdan ‘Amin’ diyeceðiz,
O anda cuþ-u huruþa gelip kalben de belki dua edeceðiz…
Bu akþam duaya gideceðiz ama biliyorum ki sýkýlacaðým,
Dua da olsa törensel olaný sevmem, ben sonra yapacaðým,
Birlikte ibadet etmenin tadýný sadece Kabe’de hissetmiþtim,
Tekrar oraya gitmek için o günden beri dualar etmiþtim…
Dua etmeyi severim ama o konuda kýskanç biri oldum,
Dualarým bende saklýdýr, þimdiye kadar yalnýz okudum,
Bundan sonra da deðiþen olmayacak bende, sürecektir,
Bu akýl bu baþtayken tüm faaliyetlerim yalnýz sürecektir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.