HAZIR SENİ UNUTMUŞKEN

Sana döndüm diyorsun
Benden af diliyorsun
Ama sevgilim çok iyi biliyorsun
Ýki cihan birleþip gelse de üstüme
Af etmem deðil edemem seni
Çiçek bahçelerini sersen önüme
Öyle paramparça ettin ki sevgi dolu yüreðimi
Artýk o yüreði toplayýp da bir araya getiremem.

Eðer hatýrlasan o son günü,
Þimdi bakmaya utanýrdýn yüzüme
Seni çok seviyorum demiþ
Ve sonrada çekip gitmiþtin
Giderken de mutluluk diye
Ýhaneti vermiþtin elime
Öylesine piþkince bakarak yüzüme.

Günlerce acýyla kavruldum
Kan içtim üzüntümden kýzýlcýk þerbeti diye
Ve o gün, hemen senin ardýndan
Ben de çýkýp gittim bir meyhaneye
Üstüme gelen þaþkýn bakýþlara aldýrmadan
Oturdum mekânýn en kuytu köþesine
Kâh güldüm kâh aðladým
Þiþeleri bir bir devirirken.
Dayanamadý meyhaneci gelip oturdu yanýma
Dedi belli ki gönül yarasýdýr
Seni böyle içirtip hayata küstüren
Nedir senin derdin bana söyle
Anlattým aðlayarak içkinin etkisiyle
Yaþadýðýmýzý sandýðým o büyük aþkýmýzý
Hiç dokunmadan noktasýna bile.
Dedi bre kuzum deðer mi böyle biri için üzülmeye
Yaþaman gereken daha çok güzel günler var önünde
Hadi yeter içtiðin kalkýp git yavaþça evine

Unutmam seni yýllarýmý aldý, þimdi geldin özür diliyorsun
Hadi arkadaþ git yine sana uðurlar olsun.
Bir daha o yalan sözlere kanar mýyým sanýyorsun.



05_07_2011_Canan Onuþ

Sosyal Medyada Paylaşın: