İlk Yalan

ilk yalanýmý ne zaman söyledim, bilmiyorum
neden ve kime?
doðrularý bu kadar severken
hiç saklanmazken
herþeyimi bilen bir kiþi hep vardý
gizlediklerimi sandýðým þeyler sýzýverirdi gözlerimden
duyulurdu söylenmemiþ sözlerim
bir mendilden ya da eleverirdi beni dalgýn yürüyüþlerim
eleverirdi beni kýrýk gülümsemelerim
bazý gerçeklerin üstünü örterdim
bazý gerçekler sýr olurdu
bazýlarýný yazýp saklardým bir yerlere
bazýlarýný gömerdim kalbime
sonrasýnda yalanlar baþladý
üzülmesin diye annem, sevgilim ve vesaire insanlar
sevabýna yalanlar, küslükleri önleyen
kavgalar olmasýn, kalpler kýrýlmasýn, kimse aðlamasýn diye
mutluluk için yalanlar
çocuksu, masum ve iyi niyetli yalanlar
birbirimizi çok kandýrdýk
yýllarla çoðala çoðala

þimdi yalanlarýmla baþ baþa kaldým
gerçek olduðumu ispatlamaya çalýþýyorum kendime
özürüm kabul görmüyor zamandan
her yalan yüzüme haykýrýyor aynadan
þahitler arýyorum, kimse yok
annem, sevgilim ve vesaire insanlar gitmiþ
utancým bana kalýyor
þimdi ne kadar yalancý olduðumu kabullenmeliyim
þimdi bütün yalanlarýmý itiraf etmeliyim
yokluðunuzu gerçek kýlmamak için beni yalancý yaptýnýz
þimdi ne kadar yalaným
beni gerçeðimle yalnýz býraktýnýz

ben ilk yalanýmý ne zaman söyledim, bilmiyorum
neden ve kime?














Sosyal Medyada Paylaşın: