Kim demiþ bir kere ölünür.. Ben her gündüz öle öle ölür, her gece dirilirim Sabahýn Rabbine sýðýnýr, gecenin Rabbin de irkilirim
Gece, ýssýz bir rüzgarýn getirdiði tekbir sesleri ile gelir yavaþ yavaþ Bilinmez alemlerden akarak, karanýn karanlýðýnda tüm siyahlarý kýskandýrarak Su kara.. Toprak kara.. Tel kara.. Duvak kara.. Önce yüksekleri karartýr, alçaklarý delip bozguna uðratarak Öyle sarar ki sýmsýký bütün aþýklarý kýskandýrýr Artýk ne yanýndan varsan karanlýktýr Ak küheylan karadýr.. Benizler kara.. Tan artýk karadýr.. Kan kara.. Kan oturur gözlere, gam oturur gönüllere Gece merhamet etmez O’nun kýymetini bilmeyenlere Aþkýn sözlerini kulaklara söylemez, bizatihi vicdanlarý bile karartýr Ve artýk kara günahlar ayaklanýr Ayaklanýr da pervasýzca yeryüzünde salýnýr
Ama bilenler öylemidir "Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu ?"
Gece ana olur.. Gece yar.. Kaç baðdat eder.. Kaç diyar.. Ben her gece aþýk olurum uzak ufuklardan gelen hecelere Ýki minare arasýnda parlayan mahyalardan çýkýp gelenlere
Þeb-i ârâ olur, gelin gibi.. Þeb-i aþk olur, yar gibi Gelir de çýkarýr beni kabrimden, diriltir gecelere..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sun-1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.