Renklerimiz ayný yeþil derdin,
Bir gün hepsini sildin attýn,
Hiç neden sebep göstermeden,
Ben sana ne söyledim kuzum.
Beni hep o günden beri aðlattýn,
Aðlýyorum hiç böyle aðlamamýþtým,
Ve sonunda gözlerimi kör ettin,
Görmezken bile seni görebiliyorum.
O öpüþlerini,kokunu,kahkahalarýný,
Sahildeki baþýmý koyduðum anýmýzý,
Bir rüya gibi görüyorum buradan,
Kör gözler hatýralarý saklamýyor.
Sen mutlusundur gören gözlerinle,
Beni kör eden yaþlarýmýn hesabý var,
Elbet bir gün dile gelecekler,
O zaman sende belki aðlayacaksýn.
Sami Arlan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.