BEN DEĞİLDİM BENİM DERDİM

Sýrf alkýþ alayým diye süslü þiirler yazmadým
Her seferinde kendimce hep doðru mesajlar verdim
Birine ’dostum’ dediysem ardýndan kuyu kazmadým
Özüm neyse sözümde de onu göz önüne serdim

Kalemimi kýlýç yaptým, hicivler yazdým arada
Aslâ kötü niyet yoktu attýðým hiç bir nârada
Ýstedim ki tuz deðil de merhem olayým yarada
Ne birini kýrdým ne de huzur bozup ortam gerdim

Ýyisi var, kötüsü var insanoðlu çeþit çeþit
Kendi günâhýndan mes’ul bir kul olmuþ ise reþit
Ýster sultan ister köle, Hakk önünde herkes eþit
Ne kendimi büyük gördüm ne de baþkasýný yerdim

Ýkinci yüzüm olmadý ezelden beri böyleyim
Sizin gözünüzde nasýl görünüyorsam öyleyim
Peki amacým ne benim? Siz sormadan ben söyleyim
Her zaman insanlýk oldu, ben olmadým benim derdim

/Unutup ’o þunu dedi’ ’bu bunu dedi’ demeyi
Býrakýp dost olmak varken birbirimizi yemeyi
Ne kimseyle küs olalým ne kýzýp ne darýlalým
Güzel þeyler yazmak için kalemlere sarýlalým
Neler neler yaþamýþýz bakalým þöyle dünlere
Haydi tekrar yürüyelim el ele güzel günlere/



ikitemmuzikibinonbir

.
Sosyal Medyada Paylaşın: