HÜSRAN SIZIYOR

Deryalar üstüme, hýrçýn geliyor
Dalgalar kopup ta baðrým eziyor
Vurdukça bedene darbe deliyor
Hicranda geceler hüzün seziyor

Bulanýk gözlerim nazda dumanlý
Virane düþmüþüm gönül gümanlý
Kaybettim dengemi bozuk zamanlý
Çekilmez haldeyim gören beziyor

Kapansýn kirpiðim artýk karaya
Çaresiz dokunma açýk yaraya
Boþlukta yüzerim düþtüm araya
Tutamam kalemi dertli yazýyor

Sigaram efkârla yanýp tütüyor
Umarsýz kalmýþým vakit bitiyor
Uçurdum elimden kayýp yitiyor
Aklýma geldikçe yaram azýyor

Çürüdü etlerim durmaz solumda
Kasvetle düþlerim durur yolumda
Çarmýha çakýlmýþ çivi kolumda
Ölmeden vicdansýz mezar kazýyor

Aðlarým yaþlarým gizli iniyor
Çoðalan dertlerim sýrta biniyor
Sanýrlar susunca ruhum siniyor
Aþikâr edemem hüsran sýzýyor

ARÝF BARAN


SÝÝRÝME EÞSÝZ SESÝYLE YORUM YAPAN ABLAM HAYRÜNÝSA ÞENELE SONSUZ SEVGÝ VE TEÞEKKÜRLERÝMLE SAYGILAR
Sosyal Medyada Paylaşın: