Belki suskundur kalemim, Ve belki sekteye uðradý dizelerim, Ben ancak çapým kadar emeklerim...
Hece ölçüsüyle yazmasam da, Gece ölçüsüyle yazarým þiirleri Bu yüzden karanlýktýr defterim... Yine de yýrtar kefenini kalemim; Zifiri karanlýkta nice güneþler çizerim...
Ateþ olsam,çürümüm kadar yer yakarým bilirim. Zaten yakmak falan da deðil niyetim. Yeter ki tamý tamýna ödensin diyetim, Bir tebessümle kýymet olur külfetim...
Bir günlük tadýnda oldu þimdi bu þiirim, Uzun susuþlarýn eþiðinde, Ve su gibi geçen,ýslak zamanýn beþiðinde... Bilinmezlikler ve belirsizlikler akran, Hayaller,gerçekliðe düþman...
Devrik bir þiir nasýl olur demeyin, Dizelerimde anlam bütünlüðünü görmeyi deneyin... Ýç karýþlýða uðrayan her þair, Susmayý en güzel þiir bilir... Dedim ya, Sessizliðim,anlam kaymasýna uðramayan tek yalýn halimdir...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.